This is the best TANGINA THIS! day.
Wala na talaga. Kahit sinong tao pa ang makakaintindi sa'kin. Walang pamilya o kamag - anak at kahit sinong kaibigan pa ang kayang tiisin ang ugali na mayroo ako. Kung sinong tao, baka pulubi o isang taong nawawalan na rin ng pag - asa sa buhay n'ya. Tanging Diyos na lang ang makakaintindi sa sakit, pasakit at kung anu - anu pang kaguluhan ang humhadlang para maging mas matatag ako. At dahil hindi ka Diyos, hinding - hindi mo ako maiintindihan. KAILANMAN. Kaya 'wag mo akong pagsasabihan ng mga bagay na dapat kong gawin o ng mga salita na dapat kong sabihin o sa kung anong dapat kong maramdaman. Dahil hindi. Wala. Walang sino man. Baliw ka. Mas baliw ka sa akin. Mas masahol pa sa kung anong animal sa mundo ang mga tao. Kung ang sinsabi n'yo na may ibang tao pa ang mas mabigat pa ang problemang pinagdadaan kaysa sa akin, sino? Ang mga mahihirap, ang mga walang makain? ANg mga may malubhang karamdaman na malapit nang mamatay? Sana nga ako nalang lahat. Kung kaya kong saluhin laht ng problema, para laht na lang kayo masaya. Kung may karamdaman man na hindi kayang lunasan, wala nang mas lulubha pa sa nararamdaman kong pait. Pait ng mundo ng mga tao na ipinatitikim nila sa akin sa araw- araw na nabubuhay ako sa mundong ito. Sana nga mamatay na lang, para hindi na nila maranasan ang pait ng mundo na pasan ko. TANGINA ng masaya sa buhay, dahil WALANG GAN'ON. Hangga't nabubuhay ka, BANGUNGOT LANG ANG MARARANASAN MO SA MUNDONG ITO. Puta.
